Judaspenning is een tweejarige plant die in het voorjaar bloeit. Vanaf eind april tot en met eind mei zie je de paarse of witte bloemen verschijnen op schaduwrijke plekken.
Judaspenning zaait zich rijkelijk uit
De plant leeft maar kort, maar zaait zich wel rijkelijk uit. Daarvoor heeft hij heel mooie doorzichtige (en bekende!) zaaddozen. Deze springen vanzelf open, maar je kunt de plant ook een handje helpen door het zaad te verzamelen.
De zaden (die eruitzien als platte schijfjes) kiemen in augustus of september, maar kunnen ook in het voorjaar kiemen als je besluit ze zelf uit te zaaien. In de herfst komen kiemplantjes op, die uitgroeien tot een rozet. Daarmee overwintert de plant. In het vroege voorjaar ontstaat er een bol met bladeren, waaruit eind maart of begin april een stengel uit omhoog schiet. Aan de stengel komen de bloemen, die wel wat weghebben van pinksterbloemen.
Judaspenning is geen woekeraar
De plant komt heel gemakkelijk op nadat hij zichzelf heeft uitgezaaid – en ook op veel plekken. Gelukkig kun je hem gemakkelijk verwijderen. De plant heeft geen zware wortels, dus je trekt hem zo uit de grond. Geen woekeraar dus!
Bosgrond met een humuslaag
Judaspenning is wat mij betreft een mooie plant voor een wat wilder stuk tuin. Hij past goed in een natuurlijke bostuin. Hij ziet er heel natuurlijk uit met zijn mooie grote blad. De plant houdt van wat rijkere, vochthoudende grond. Daarom is bosgrond ook goed voor ze: dat heeft altijd een natte humuslaag. Let er wel op dat je judaspenning niet te veel bemest, want dan wordt de top te zwaar. Het gevolg: de plant valt om.
De plant kan wel last krijgen van slakken: de eten graag de onderste bladeren. Maar als de plant omhoog schiet, groeit hij daar wel weer overheen.
Wat vind jij van de judaspenning?
