In de herfst kom je overal (soms met wat zoeken) mooie bessen tegen. Bijvoorbeeld die van de Gelderse roos – die geen roos is, maar familie van de sneeuwbal.
Gelderse roos, Viburnum opulus, is een struik die behoorlijk hoog kan worden als je hem niet te veel snoeit. De bloeiwijze met schermbloemen lijkt wel op Viburnum mariesii, dat is niet voor niets familie.
Zachte, maar sterke bessen
De bessen lijken heel veel op de rode aalbes. Het grappige is dat ze er heel zacht uitzien, snotterig haast, maar dat ze wel heel sterk zijn. De bessen kunnen verrassend lang goed blijven – als de vogels er niet aan zitten. Ook op een vaas blijven ze lang mooi, zeker wel drie weken.
Als je ze in laat drogen (zonder water in een vaas en met het blad eraf), dan blijven ze jaren goed. Je kunt ze bijvoorbeeld mooi in een krans verwerken.
Als het gevroren heeft, worden alle bessen zoet. Dat is een leuk trucje van de natuur. Dan zul je zien dat de vogels ze graag lusten.
Aan de rand van een bos
Je ziet Gelderse roos vaak aan de rand van een bos. De overgang van kale vlakte naar een bos toe heet een zoom. Daar worden ze vaak geplant voor de vogels. En het ziet er ook mooi uit in het najaar: dat rood in het groen.
