De verschillen tussen een tamme kastanje en paardenkastanje

De kastanjes zijn net van de bomen af gevallen. Maar dé kastanjes kun je natuurlijk niet zeggen, want er zijn meerdere soorten: de tamme kastanje en de paardenkastanje. Wat zijn de verschillen?

Beide kastanjes hebben eigenlijk niet zoveel met elkaar gemeen, behalve hun namen. De Latijnse naam voor paardenkastanje is aesculus hippocastanum, de tamme kastanje heet castanea sativa.

Waar kom je ze tegen?

Allebei de kastanjebomen staan niet in de gemiddelde tuin, omdat het grote bomen worden (trouwens wel in de tuin van Albert Jan). Maar de paardenkastanje staat vaak wel op markante plaatsen, bijvoorbeeld bij grote huizen of op het erf van een boerderij. Tamme kastanjes vind je eerder in bossen – in feite dus in het wild.

Blad

Het blad van beide kastanje is heel verschillend. De tamme kastanje heeft langwerpig, lancetvormig blad. Een blad van de paardenkastanje is een samengesteld blad in de vorm van een hand.

De vruchten – kastanjes

Een paardenkastanje ken je vast van de gladde, ronde kastanjes waar je poppetjes van kunt maken. De vruchten van de tamme kastanje kun je poffen en opeten. Deze zijn ook glad, maar iets ovaler, met een pluimpje aan de bovenkant.

Bloeiwijze

Paardenkastanjes herken je aan de bloeiende ‘kaarsen’ in het voorjaar, het zijn rechtopstaande witte bloempluimen. Een tamme kastanje heeft een sliertige, trosachtige bloeiwijze met roomwitte bloemen. Een tamme kastanje bloeit in de zomer, en lijkt wel een tropische boom als hij vol zit met bloesem. Dat is niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat deze boom door de Romeinen onze kant op is gehaald.

Bolster

Een bolster van de tamme kastanje raak je niet graag aan met je blote handen: hij heeft heel veel dunne en scherpe stekels. Een bolster van een paardenkastanje heeft ook wel stekels, maar dan veel minder, en bovendien zijn ze veel stomper. Daar zul je je nauwelijks aan bezeren.

Zieke kastanjes

Heel veel paardenkastanjes zijn de laatste jaren ziek geworden door een schimmelziekte. Hierdoor sterven veel oude bomen af. Dat vind ik enorm jammer, want ze zijn vaak heel beeldbepalend. Maar we hopen maar dat de natuur vanzelf selecteert en de sterkste paardenkastanjes overblijven. Dan kunnen we daar weer verder mee kweken!