Iris germanica

Planten met een verhaal

Ik heb bijna altijd planten in mijn tuin staan waarbij ik een herinnering aan iets of iemand heb. Je zou dus kunnen zeggen dat mijn tuin een verzameling van herinneringen is – niet zomaar een mooi plaatje.

Iris germanica

Zo heb ik een bepaalde lichtblauw-paarse Iris in de tuin staan, die nog bij mijn grootouders in de tuin stond. Die is via stekjes van andere familieleden bij mij terechtgekomen. Een oom had hem ook nog in de tuin staan. Ik had er een stuk afgehaald en in mijn tuin gezet. Dit vertelde ik bij een familiereünie en wat blijkt: meerdere mensen wilden wel een stekje krijgen. Gelukkig kan dat, deze plant is gemakkelijk te vermeerderen.

Iris germanica
Iris germanica

Aruncus sylvestris

Voor Aruncus sylvestris (geitenbaard) geldt hetzelfde, ook deze komt uit diezelfde tuin van opa en oma. Toen ik die vroeger zag, was het één grote witte wolk. Dat heeft destijds veel indruk op me gemaakt, toen was ik een jaar of 7 – 8. De bloemen werden ook als snijbloemen gebruikt. Ik herinner me nog dat mijn nichtje naar school kwam met een grote bos, voor de juf.

Nu ik hem zelf in de tuin heb staan, merk ik dat hij helemaal niet zo lang bloeit. In ieder geval: veel korter dan in mijn herinnering. En een groot nadeel: als de plant uitgebloeid is, is hij heel onaantrekkelijk. Zet hem dus ergens in een border met andere planten die daarna mooi zijn.

Zelf heb ik een andere plant in mijn tuin staan die een beetje dezelfde bloeiwijze heeft. Want de vorm bloemen vind ik nog steeds prachtig. Wel wordt deze plant veel groter en bloeit hij veel langer. Dit is de Persicaria polymorpha.

persicaria polymorpha
Persicaria polymorpha

Sneeuwklokjes

Ver voor mijn tijd werd in mijn ouderlijke tuin een speciaal soort sneeuwklokje geplant. Deze bollen waren afkomstig van het landhuis van de baron (we wonen op een landgoed). Vroeger, 100 tot 150 jaar geleden, waren bloemen en bloembollen luxeartikelen. Mijn overgrootvader werkte op het landgoed en kon zodoende weleens overgebleven bollen meenemen. Mijn vader vermeerderde die dan. Op den duur stonden er heel lange rijen sneeuwklokjes om de tuin heen, dat is mijn herinnering van het vroege voorjaar.

Appelboom Jan Steen

De appelboom is een iets recentere herinnering. Deze heb ik in de Noordoostpolder opgehaald met mijn vader (die inmiddels overleden is) en mijn zoon. Kort daarvoor had ik een cursus gevolgd bij een appelkweker, en deze boom, de Jan Steen, werd aangeraden. Ik hoorde veel verhalen over de goede appelsoort, die wilde ik dus ook hebben. Behalve deze appelboom haalden we ook wat andere vruchtenboompjes op. Dat is een warme herinnering. Vooral in de bloeitijd en wanneer de oogst aanbreekt, moet ik eraan denken. Inmiddels is dit alweer 20 jaar geleden, en eten we al meer dan 15 jaar van de appels.

appel aan boom

Mooi detail: mijn vader heeft de eerste appels nog meegemaakt. En als ik de boom snoei, hanteer ik altijd de richtlijn van mijn vader: je moet er een pet doorheen kunnen gooien.

Ik ben vast niet de enige die een tuin vol herinneringen heeft. Wat voor bijzondere bomen, bloemen of planten heb jij in je tuin staan?

2 Comments

  1. De rozenstruiken uit de tuin van mijn ouderlijk huis. Bij iedere bloem denk ik aan mijn moeder, dat zij zo genoot van de rozen en dat ik dat nu weer doe

    • Dank je wel voor je berichtje, Ankie. Mooi om te lezen, wat fijn dat jouw moeder haar liefde voor rozen aan jou heeft doorgegeven.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*